DZIECIĘCE PRZYJAŹNIE

Przedszkolne i szkolne przyjaźnie

Wsparcie od rodziców

Przedszkolne i szkolne przyjaźnie

W okresie przedszkolnym dziecko zaczyna mieć częstrzy kontakt z rówieśnikami, poznaje inne dzieci nie tylko z najbliższego otoczenia rodzinnego czy osiedlowego oraz współuczestniczy w rozmaitych zabawach i aktywnościach. Czynniki te wpływają na zawiązywanie się pierwszych przyjaźni. Umiejętności komunikacyjne poprawiają się a dzięki temu tworzą się pierwsze koleżeńskie relacje. Na samym początku najczęściej dzieci mają jednego ulubieńca, zazwyczaj tej samej płci. Nie postrzegają przyjaźni tak jak dorośli i zwykle są to po prostu równieśnicy, z którymi chętniej i częściej się bawią. Z czasem gdy więź się zacieśnia, mali przyjaciele zaczynają podobnie się zachowywać, używać podobnych słów i sformułowań , chcą mieć takie same zabawki, tak samo się ubierać a nawet przychodzić i być odbieranym z przedszkola o tej samej porze. Faktem jest, że przyjaźnie pomiędzy przedszkolakami nie są zbyt silne i często ulegają zmianie w zawrotnym tempie. Tytuł najlepszego przyjaciela może być przyznany zupełnie innemu dziecku w poniedziałek a innemu w piątek. Relacje takie są więc zazwyczaj kruche i wrażliwe a niekiedy nawet burzliwe. Wystarczy jeden niewielki konflikt aby usłyszeć „ja już cie nie lubię” lub obserwować sytuację, w której dziecko ze łzami w oczach skarży się na najlepszego kolegę. Zachowania takie są normalne u dzieci w wieku przedszkolnym, które dopiero uczą się bliskich kontaktów z rówieśnikami i  nie powinny być dla nikogo niepokojące.

Przyjaźń zaczyna nabierać głębszego znaczenia u dzieci wkraczających w wiek szkolny. Dziec idostrzegają, że najlepszym przyjacielem jest ten, któremu mogą powierzyć tajemnice, z którym mogą porozmawiać na każdy temat, któremu mogą zaufać. Kolega z klasy staje się powiernikiem sekretów, udziela wsparcia i wykazuje się troską. Posiadanie takiej osoby jest bardzo ważnym czynnikiem rozwoju społeczno-emocjonalnego i moralnego a dodatkowo zaspokaja szereg potrzeb. Sczególnie ważne w okresie dorastania i wieku nastoletnim są potrzeba akceptacji i uznania. Szkolna przyjaźń uczy empatii, rozpoznawania emocji drugiej osoby,  troski i szacunku  wobec różnic. Przygotowuje to dzieci do późniejszego tworzenia związków partnerskich i życia społecznego. Natłok obowiązków, zajęć pozaszkolnych dzieci w wieku szkolnym a także izolacja i brak bliskich relacji z rówieśnikami może skutkować poczuciem osamotnienia, obniżoną samooceną oraz trudności w kontaktach społecznych i nawiązywaniem trwałych relacji w późniejszych latach. Odpowiednio pielęgnowana przyjaźń szkolna ma szansę przetrwać i stać się przyaźnią na całe życie.

Wsparcie od rodziców

Dzieci czerpią wiedzę o świecie z obserwacji otoczenia. Naśladują swoich rodziców i bliskich, powtarzają usłyszane słowa, wykonane czynności i dostrzeżone zachowania. Przyjaźni każdy musi się nauczyć a pewne wzorce zachowań wynosimy z domu. Warto zatem zadbać o pokazywanie dziecku przykładnych zachowań: spokojna rozmowa, dzielenie się, troska o uczucia innych, drobne gesty świadczące o zaangażowaniu, okazywanie sobie miłości i zainteresowania. Zdarza się, że u dziecka występują problemy z nawiązywaniem nowych kontaktów. Nie każde dziecko przecież jest od razu otwarte na nowe znajomości. Rodzice w takim przypadku powinni stać się przewodnikami i nauczycielami aby jak najlepiej przygotować dziecko do wejścia w świat bliskich relacji i przyjaźni.

Rozmowa

Niezbędna jest rozmowa z dzieckiem zarówno na temat emocji i uczuć przeżywanych przez dziecko ale też przez inne osoby. Dziecko powinno umieć nazwać poszczególne uczucia i potrafić je okazywać. Podczas oglądania bajek można dopytywać dziecko, co według niego czuje bohater i opowiedzieć o możliwych rozwiązaniach pozytywnych lub negatywnych scenariuszy.

Wrażliwość na potrzeby innych

Przyjęcie punktu widzenia innej osoby w sytuacjach trudnych i konfliktowych pozwoli na lepsze zrozumienie. Warto pokazać dziecku, że każdy może odebrać daną sytuację w inny sposób, co nie musi stanowić o rozpoczęciu sporu.

Współpraca

Uświadomienie dziecku, że nie zawsze ma rację i , że nie zawsze trzeba postawi na swoim to klucz do sukcesu. Relacje przyjacielskie i partnerskie pełne są przezieć kompromisów. Potrzeby i czucia drugiej osoby są bardzo ważne dlatego wspólne ustalanie zasad to remedium na porozumienie się.

Tworzenie okazji

Spotkania towarzyskie z rówieśnikami i okoliczności tych spotkań nie są bez znaczenia. Dobre okazje na obserwację dziecka w kontaktach społecznych są podczas przyjęć urodzinowych, zajęć dodatkowych, zabaw na placach miejskich a także gdy zapraszamy inne dzieci do swojego domu.

Wzór do naśladowania

Dzieci robią to co robią rodzice a nie to o co je proszą.  Warto podkreślać znaczenie przyjaźni we własnym życiu, opowiadać o swoich przyjaciołach, rozmawiać z dzieckiem o tym na czym przyjaźń polega i jakie są cechy dobrego przyjaciela.

 A czego rodzice nie powinni robić ?

Swoboda wyboru

Często rodzice myślą, że jeśli ich znajomi mają dziecko w podobnym wieku i często spotykają się wspólnie to z pewnością dzieci zaprzyjaźnią się już od małego. W rzeczywistości nie zawsze ma to przełożenie. Nikomu nie można narzucić bliskości ani wybrać przyjaciela. Dajmy dziecku swobodę wyboru bratniej duszy.

Ocenianie

Choć może być to trudnym zadaniem, warto spróbować powstrzymać się od pochopnych opinii i uwag na temat zachowania innych dzieci. Wsparcie bez narzucania własnej oceny pozwoli dziecku na samodzielne wyrobienie zdania.

Rozwiązywanie problemów

Podsuwanie gotowych rozwiązań nie jest dobrym pomysłem. Tylko samodzielne rozwiązywanie konfliktów przez dziecko i zdobywanie doświadczenia w różnych sytuacjach nauczy go radzenia sobie w późniejszym nastoletnim i dorosłym życiu.

Prezent dla przyjaciół MeowBaby®! Kod rabatowy -10% ważny do 31.12.2022r. : "friends10"